top of page

Wie schrijft die blijft?

  • The doc.
  • 12 apr 2017
  • 3 minuten om te lezen

Laptop op schoot, appeltje erbij. In de trein naar Amsterdam. Over drie-en-een-half uur sluiten we met goede vrienden de officiële vrijgezellenperiode van een van ons af. Ik kijk al uit naar de bruiloft, die zal een nieuwe fase inluiden. Neen, niet die van mij hoor. Nog niet. Vertraging, dat bleek al voordat ik vertrok. Een mooi moment dus om even een aantal zaken op een rijtje te zetten. Voor jullie, maar ook voor mezelf.

Elke keer als ik het Zuidelijke, kalme en warme Limburg verruil voor de snelle, opgezweepte Amsterdamse vibe, zorg ik er in ieder geval voor dat ik in rust een workout kan doen op die plek die ik twee jaar geleden leerde kennen als de Vondel Gym. Mooi om te zien dat mensen daar samenkomen om te leren met en van elkaar en om geïnspireerd te raken! Het ademt er enthousiasme; ikzelf had dat nog maar zelden op zo’n schaal meegemaakt.

Ik voelde me dan ook vereerd toen Arie mij dik een jaar geleden tussen m’n toes-to-bars (uiteraard met gestrekte benen) de vraag stelde: “broeder, kun je trouwens een beetje schrijven?” Arie legde uit dat Vondel graag ook vanuit de wetenschappelijke invalshoek informatie over voeding en leefstijl wilde aanbieden. Als not your average scientist greep ik deze kans aan, maar gaandeweg kwam ik wat uitdagingen tegen…

Kennis is dynamisch, dat is verwarrend!

Ik hoor vaak mensen zeggen “de ene keer is het dit, dan zeggen ze weer dat”. Of “zijn koolhydraten nu goed of slecht?”

De wetenschap van voeding is er een die continu aan verandering onderhevig is. Nieuwe inzichten bepalen de heersende boodschap voor dat moment. Die inzichten worden onder andere beïnvloed door technologische ontwikkelingen, maar deels ook door trends of inmenging van industrieën en andere belanghebbenden. Kennis van voeding is daardoor dynamisch en meestal ook selectief.

Met een eenzijdig antwoord, of een kort ‘ja’ of ‘neen’ op een ogenschijnlijk simpele vraag, doe ik mezelf als onderzoeker tekort. Maar ook jullie, op zoek naar meer inhoudelijke diepgang rondom deze complexe kwesties. Mijn onderbouwing voor deze tijdsgebonden kijk op voeding & gezondheid zoek ik daarom altijd in de beantwoording van de “waarom-vraag” vanuit de beschikbare kennis op dit moment. De uitdaging zit ‘m in het vinden van balans tussen nuance enerzijds en antwoord geven op de vraag anderzijds.

Een andere kijk op gezond is eigenlijk not done!

Ik ben Westers-academisch opgeleid. Daarbinnen heersen bepaalde paradigma’s (al dan niet correct) die vaak moeilijk te bevechten zijn vanuit een andere, niet-Westerse, kijk op gezond. Er wordt door ons Westerlingen al gauw gekscherend gezegd: “hah, maar dat is helemaal niet bewezen!”. Ik ben het vaak niet eens met die houding. Nog niet bewezen zou al meer gepast zijn.

Daarnaast bevat juist ons collectieve brein kennis over gezondheidsvraagstukken die de capaciteit van het individu te boven gaat. De uitdaging zit er daarom volgens mij in om alle stromingen die zich bezig houden met gezondheid te laten profiteren van die gezamenlijke deler. Dat betekent dat we de gelijkenissen veel meer mogen leren waarderen. Minder nadruk op de verschillen dus. Het opdoen van kennis omtrent gezondheid dient namelijk een gezamenlijk hoger doel. Gelijk krijgen is van ver ondergeschikt belang. Kwaliteit staat wel altijd voorop!

| ''Er wordt door ons Westerlingen al gauw gekscherend gezegd: “hah, maar dat is helemaal niet bewezen!”'' |

Kort, krachtig maar onvolledig of uitgebreid met verlies van aandacht?

Tsja… als voor de behandelde topics inderdaad een simpel ‘ja’ of ‘neen’ zou volstaan, zou in veel gevallen lekker veel ruimte over blijven voor mooie swipe-bare plaatjes. Ik ben er van bewust dat deze snelle tijd uitdagingen met zich meebrengt. Onze aandachtspanne daalt want, er is zo veel informatie te verwerken. Toch ben ik van mening dat, wanneer je iets wilt leren, je daar ook tijd in moet steken. Anderzijds zie ik het ook als mijn taak om de boodschap ook binnen te laten komen. Dat betekent dat het mijn taak is de informatie af te stemmen op het publiek, zowel inhoudelijk als vormtechnisch. Schrijven voor een breed publiek is namelijk heel anders dan het schrijven van een wetenschappelijk artikel!

Zo deed zich onlangs weer een nieuwe uitdaging voor. “Of ik hieraan wilde meedoen”, was weer de vraag. Ik zou mezelf niet zijn als ik die uitdaging uit de weg zou gaan.

Ik heb veel geleerd in het afgelopen jaar. Heb respect gekregen voor “anders” en de boodschap “niet bewezen is zeker niet niet waar” omarmd. Ook heb ik geleerd me aan te passen, daar waar nodig. Buiten de comfortzone te treden. Best spannend, maar het doet groeien, zowel naar buiten als naar binnen. Daarom voegen we nu, een jaar later, een nieuwe dimensie toe aan hetgeen al is. Blij dat ik daar onderdeel van mag uitmaken. En ik beloof jullie dat het leerzaam, inspirerend, anders zal zijn (en voor mij ook wel spannend hoor)!

To be continued…..

The doc.

- Samefko

Comments


bottom of page